ADAM GİBİ  DEĞİL İNSAN GİBİ

‘Adam gibi adam olmak…’ Ne çok duymaya başladığımız tabirlerden olmaya başladı öyle değil mi? Gerek yaşadığımız çevrede gerekse sosyal medya başta olmak üzere yazılı, görsel ve işitsel medyada kendisini bu tanımlamayla nitelendiren insanlara rastlamak oldukça  kolaydır. Peki  nedir ‘Adam gibi adam’ olmak? Kriterleri nedir? Toplumsal değerlere uygun olmayan söylem ve hareketlerde bulunulsa da neden adamlığa laf söyletilmez? Üstelik  ‘Adam’ tabiri  toplumda sadece erkeklerin kastedildiği bir tanımlama gibi görünse de kadın erkek ayırmadan insan gibi insan olabilmek değil midir?  Zor sorular gibi görünse de cevapları oldukça basit aslında. Adam olmanın birinci şartı, insan olmaktır. İnsan olmanın olumlu değerlerini özünde toplamak, yakışanı yapabilmektir. Pek tabi cinsiyeti de yoktur.

‘Adam gibi adam ‘ olmak denilince aklıma hep bu bilindik hikaye gelir;  Çok eskiden bir adamın, haylaz ve yaramaz bir oğlu varmış. Adam, çocuğunun her yaramazlığı sonunda; ''Oğlum sen adam olamazsın!'' dermiş. Oğlu da “İleride göreceksin nasıl bir adam olduğu mu sana göstereceğim” dermiş babasına. Gel zaman, git zaman bizim oğlan, okuyup vali olmuş. Vali olduğu gün yardımcısına emir verip babasının ismini vererek; “Gidin falan köyde bir adam var onu alın getirin” der. Emir–demiri keser misali valinin yardımcısı valinin babasını  apar topar alıp valinin yanına getirir, babasının içeri girmesiyle oğlu “Baba bana adam olamazsın diyordun bak ben vali oldum” der. Babası da “Oğlum ben sana vali olmazsın demedim ki, adam olamazsın dedim, adam olsaydın babanı ayağına getirtmezdin” demiş.

Günü yaşa, gel geç değil hayat.  Kariyerimizin, malımızın mülkümüzün, gücümüzün faydalı bir şekilde kullanılmadığı sürece yaşantımıza değer katmayacağının farkına varmak gerekiyor. Dünyanın yalnızca kendi çevremizde dönmediğini fark ve kabul edip insanlara değer vermek,  çevreye saygı göstermek, insanları gerçek anlamda sevmeyi öğrenmektir esas olan. Bir iyilik yaparken onu gerçekten isteyerek yapabilmek önemlidir, Doğruları hiç korkmadan söyleyebildiğimiz gibi yanlışları da hiç korkmadan söyleyebilmek de keza öyle. Nihayetinde  ‘Adam gibi adam’ olmak da insan olmak da kendi elimizde. Ne mutlu aradaki farkı görüp insan olabilmeyi seçene...