HANGİ BEN?
İnsanın söyledikleri ile yaptıklarının bir olmaması durumuna iki yüzlülük diyoruz malum.   Maske takmak… Kendini olduğundan farklı göstermek… Esas amacını gizlemek.
Hemen hemen hepimiz bulunduğumuz  toplum içerisindeki insanların samimiyetsizliğinden şikayetçi oluruz. İnsanların görünen yüzleri ile görünmeyeni arasında iki farklı karakter bulunduğunu söyleriz. Sadece entrikacı, kötü insanlara has bir davranış gibi gösterilse de iki yüzlülük;  günümüzde arkadaşlık, komşuluk ilişkilerinde, iş ilişkileri, kadın-erkek ilişkileri vb, ilişkilerde de karşımıza çıkıyor.
Karşıdaki insanın kalbi kırılmasın, beklenen menfaat zarar görmesin ya da ondan bir kötülük gelmesin gibi türlü bahanelerle birini idare etme durumu vardır ya hani işte o davranışlar da iki yüzlülüğe girer. Biri idare edilirken asıl istenen açık açık söylenmez tabii. Karşıdakinin kalbi kırılmasın ya da ondan bir kötülük gelmesin gerekçesinin arkasına saklanılır. Kulağa hoş gelmese de insan kendine ikiyüzlülüğü yakıştıramaz ama yapar. ‘O kadar da değil’ diyenler için şunları sormak isterim; bir iş meselesinde size destek olacağını düşündüğünüz biriyle muhabbeti koyultup sonra arkadaşınıza onu çekiştirmediniz mi?  Hadi bunu yapmadınız, herhangi bir yakınınızın hoşlanmadığınız arkadaşına kibar davranıp arkasından da söylenmediniz mi? Hayır mı? Peki, sevmediğiniz akrabaları ziyaret edip tatlı sözlerle gönüllerini de mi almadınız?  ‘Bunlar ‘sosyal hayatın içindeki zorunluluklar, iki yüzlülük sayılmaz’  diyebilirsiniz.  E hani düşünmediği, hissetmediği gibi davranmaktı iki yüzlülük. O halde verdiğim örnekler o sınıfa girmez mi?
Sebebi ne olursa olsun takılan maskeler güveni ortadan kaldırır, güvenin olmadığı yerde ise dostluk ve samimiyet gelişemez. Böyle olunca da herkes birbiri ile gerektiği kadar bir araya gelir, elde etmek istediğini elde ettiği, ya da söz konusu ilişkiden bir çıkarının olmayacağını anladığı anda ilişki sona erer. Suratında maske ile dolaşan biri zaten gerçek yüzünün görünmesini istemiyor demektir. İnsanın kendisine yapabileceği en büyük kötülük, kendine karşı sergilediği ikiyüzlülüktür. Biz kendimize karşı dürüst olabilirsek, başka herhangi bir konuda ikiyüzlü davranabilmenin mümkünatı da yok .  Ne demiş Murathan Mungan şiirinde ‘Yaktım gemilerimi, Dönüş yok artık geri, Tak etti canıma bu maskeli balo ve onun sahte yüzleri’

Yorumlar