İnsanız, kalbimiz kırılıyor.

Umutlarımız, düşlerimiz, çocukluğumuz,

sevincimiz, gururumuz...

Kırıldıkça sivri uçlara dönüşüyor köşelerimiz.

Kime sarılsak batıyoruz.

Şöyle demiştim zamanın birinde;

Nazik dokunamıyorsak sebebi parmak uçlarımızdaki yaralar...

Bektaş Şenel